Stille ondervoeding aan de borst

Een oude kreet die recentelijk nieuw leven ingeblazen kreeg, is stille ondervoeding aan de borst. Tegenwoordig wordt er ten onrechte van uitgegaan dat het risico op uitdroging van pasgeboren borstkinderen kan worden voorkomen door het toepassen van een strikter weegbeleid. De oorzaak van dit probleem ligt echter in gebrek aan kennis van de fysiologie van de lactatie en mismanagement van de borstvoeding in de eerste dagen.

Stille ondervoeding wil zeggen dat een kindje het niet goed doet, zonder dat er veel van wordt gemerkt. Het kindje is 'braaf' of 'lief' en huilt niet en slaapt veel, meldt zichzelf niet of maar af en toe voor een voeding. Voeden op verzoek geeft hier dus een heel verkeerd resultaat. Het kindje moet minstens elke 2 uur aan de borst worden gelegd en er moet worden gewerkt aan verbetering van de aanleg- en drinktechnieken. Het kan ook nodig zijn om de melkproductie door extra kolven op te voeren. Soms is tijdelijk bijvoeding nodig terwijl de melkproductie wordt opgevoerd.

Dit probleem kan geheel worden voorkomen door een goed borstvoedingbeleid, waarbij de zorgverlener alert is op factoren die kunnen bijdragen tot het ontstaan ervan. Het gaat hierbij vaak om dezelfde factoren die een rol spelen bij het insufficient milk syndrome.